Russell's theepot

Ik schreef al eerder over vrijdenker en filosoof Bertrand Russell. Hij was atheïst. Uit ergernis wilde hij eens duidelijk maken wie wat moet bewijzen als het om religieuze stellingen gaat. Gelovigen willen daar nog wel eens een potje van maken met aannames die voor waarheid worden gehouden. Daaraan danken we de analogie van de theepot.
Omdat op dit moment de 'politiek correcte' aandacht voor godsdiensten weer toeneemt en de sceptici in de verdediging worden gedrongen is het goed om de theepot weer eens even op te poetsen.

Russell schreef dat als hij zou beweren dat er een porseleinen theepot zweeft in een baan rond de zon, die helaas met de modernste telescopen niet is waar te nemen, dat mensen hem dan om bewijs zouden vragen. Dan zou hij kunnen zeggen dat er weliswaar geen bewijs is (anders dat het hem geleerd is en hij erin gelooft) maar dat anderen ook geen sluitend bewijs hebben dat de theepot niet bestaat. Zou niet iedereen dan zeggen dat hij een klap van de molen heeft gekregen?

In religie werkt het blijkbaar anders; daar worden onbewezen stellingen voor waar gehouden en bewezen stellingen genegeerd. En voor je het weet wordt gezond verstand als blasfemie betiteld en word je voor de leeuwen geworpen. Ongeloof wordt gelijk gesteld aan belediging. En je mag nou eenmaal de theepot niet beledigen.