Charlie Hebdo, een satirisch weekblad met briljante grappen, mét een droevig naschrift van mij

Niks mis met Frankrijk. Ook prima dat er Fransen wonen. Ik kan goed met ze. Ik ben al jaren francofiel en nog steeds geabonneerd op één Franse krant, Charlie Hebdo, het satirische weekblad. “Journal irresponsabele’ is de Geuzennaam waarmee ze zich tooien sinds ze zo genoemd werden door de socialistische eerste minister in de aanloop naar publicatie van de Mohammed cartoons. Charlie Hebdo is een gek blad. Het publiceert onleesbare artikelen van extreem links karakter maar de krant staat tegelijk vol met vele briljante en humoristische cartoons en tekeningen van grote (Franse) namen.

Het linkse signatuur gaat samen met een onverbiddelijke afwijzing van de ‘islamisten’ en een grote spotlust daarover. Bij ons zie je een dergelijke combinatie niet gauw. Kritiek op de islam wordt hier al gauw in de rechtse hoek gezet.

Het is een groot goed dat het (politieke) leven in Frankrijk doortrokken is van ‘laïcité’. De scheiding van kerk en staat heeft er betekenis en wordt meestal verdedigd, soms op het bizarre af. Op gezag van een administratieve rechter moet de regionale overheid van de Vendée eens  de kerststal (crèche de Noël) in hun overheidskantoor afbreken wegens onverenigbaarheid met de vereiste neutraliteit van de overheid. Ongewoon voor ons 'Ollanders' maar wel consequent en misschien ook zo gek nog niet. Godsdienst hoort immers privé te zijn en je moet er geen anderen mee lastig vallen.
                      

Naschrift:
Op 14 december 2014 schreef ik als Nederlandse abonnee dit stukje over het Franse satirische weekblad Charlie Hebdo. Het ging slecht met Charlie omdat er te weinig abonnees waren. Drie weken later op 7 januari 2014 vermoordden enkele islamitische idioten in Parijs twaalf redactieleden bij een aanslag op het redactiekantoor in Parijs. De term 'Je suis Charlie' was geboren.