Joodse humor

Ik heb een zwak voor Joodse mensen (dat is een eufemisme, maar ik zeg niet graag gewoon 'Joden', dat leerde ik van mijn moeder die de Tweede Wereldoorlog meemaakte en het woord 'Joden' niet kon zeggen vanwege de harde bijklank, raar maar waar).

Joodse mensen zijn discreet, ook als ze godsdienstig zijn, en laten je met rust (net als de 'mainstream' katholieken en hervormden trouwens).

En ze hebben gevoel voor humor (wat ik vroeger wel eens gedefinieerd heb als: 'zeg je van iemand als hij/zij lacht om jouw grappen').

Joodse humor is een fenomeen. Ik ben nog opgegroeid met (moppenboekjes van) Max Tailleur.

Sigmund Freud, met zijn Joodse wortels, onderscheidde drie soorten grappen: 'witz', 'schertz' en 'humor'.

Grappen zijn volgens Freud een manier om onbewuste driften te uiten en te vermommen. Het onbewuste kan grappig zijn.

BBC Four had jarenlang een programma waarin Joodse gepensioneerden een al dan niet dubbelzinnige grap vertelden, zonder opsmuk, recht voor zijn raap (("in the fine tradition of American Jewish humour, a group of pensioners from all walks of life gather together to tell their favourite jokes. Remember, laugh loud - they don't hear so good").

Helaas niet meer op de BBC site te zien maar wel op deze site over Joodse humor.

Hierbij vast een 'eigen' grapje: A Frenchman, a German and a Jew walk into a bar. "I'm tired and thirsty," says the Frenchman. "I must have wine." "I'm tired and thirsty," says the German. "I must have beer." "I'm tired and thirsty," says the Jew. "I must have diabetes."