De gok van Pascal

Blaise Pascal, Franse wis- en natuurkundige en theoloog, probeerde rede en het bestaan van God te verbinden in zijn beruchte ‘gok van Pascal’ (in het Engels ‘wager’). Hij was een tijdgenoot van René Descartes maar niet bepaald een bewonderaar. De rede, het denken, heeft zijn nut maar er zijn grenzen. God, het geloof, is zo’n grens vond Pascal.

In een bekend werk van Pascal (Pensées/Gedachten) ontwikkelt hij een nogal grappige manier om op rationele manier het geloof te kiezen. De ‘Gedachten’ van Pascal zijn in het Engels terug te vinden op het onvolprezen ‘Gutenberg Project’ waar zoveel oude boeken staan die vrij zijn van auteursrechten.  Een link naar deze Gedachten van Pascal.

Pascal's gok:

- als je in God gelooft en hij bestaat, dan kom je in de hemel;
- als je niet in God gelooft en hij bestaat wél, dan kom je in de hel;
- als God niet bestaat heeft wat je gelooft geen gevolgen;
Daarom is het beter om te geloven in God, dan kom je in ieder geval niet in de hel en misschien wel in de hemel.

Er is natuurlijk de nodige kritiek op de gok gekomen. Bijvoorbeeld: wat als je in de verkeerde God gelooft? Dan wordt de echte steeds kwaaier. En wat zal God vinden van zo’n pragmatische (D’66) houding om te geloven? God houdt (net als ik) waarschijnlijk helemaal niet van D'66.